Rozdział 6

                                                                          ~Rano~
Moje oczy zaczęły się powoli otwierać. Głowa bolała mnie bardzo mocne, chyba wczoraj na imprezie zaszalałam. Zaczęłam się podnosić. Obok mnie leżał Niall. Zauważyłam, że jestem naga. Co tu się stało? Dlaczego ja jestem naga? czym prędzej zaczęłam budzić Niall'a.
Nat: Niall, Niall wstawaj!
Oczy blondyna zaczęły się otwierać.
Niall: O ku*wa! Ale mnie głowa nap*erdala.
Nat: Mnie też. Niall powiedz mi, co tutaj się wczoraj stało?
Najwidoczniej jeszcze nie przytomny Niall, nie wiedział o co chodzi.
Niall: Co? O co ci chodzi?
Nat: NIALL JESTEM GOŁA! tY CHYBA ZRESZTĄ TEŻ!
Niall: Ku*wa! Mam nadzieje, że my nie ten tego.
Nat: Ja też.
Szybko zebrałam jakieś ubrania, które leżały na podłodze, przy łóżku i je założyłam. Podeszłam do szafy i wyciągnęłam z niej jakieś ubrania. na dworze dzisiaj pada, a takie piękny dzień był. Wzięłam te ciuchy i poszedłam prosto do łazienki. Rozebrałam się, a potem wszedłam pod prysznic.Odkręciłam kurek od gorącej wody. Woda działała na mnie uspokajająco. Po 30 minutach byłam czysta i pachnąca. Założyłam wcześniej przygotowane ubrania, posmarowałam twarz jakimś kremem natłuszczającym i wyszłam z łazienki. Moim kierunkiem była kuchnia. Zastałam tam wszystkich, nawet i Niall'a.
Zayn: I jak Nat, boli głowa?
Moja odpowiedzią było kiwnięcie głową. Z szafki wyjęłam wodę. Już nie brałam nawet szklanki. Odkręciłam korek i wzięłam sporego łyka.
Liam: Chcesz coś na ból głowy?
Nat: Dawaj. Nie pierwszy raz piłam, a takiego kaca to ja jeszcze nigdy nie miałam.
Harry: hahaa.... Niegrzeczna z Ciebie dziewczyna Nat.
Liam podał mi małą, okrogłą tabletkę w białym kolorze. Łyknęłam nią, a potem popiłam wodą,
Nat: Tylko nie mówcie nic Louis'owi.
Wszyscy przytaknęli głowami, nawet dziewczyny, które robiły chyba śniadanie.
Sophia: Śniadanie gotowe.
Wszyscy podożyliśmy w kierunku jadalni. Śniadanie było przepyszne. Dziewczyny się na prawdę postarały. Postanowiłam, że ostanie godziny pobytu Dawida w Londynie, spędzę właśnie z nim. Po śniadaniu założyłam  jakieś ubrania, które bardziej nadaję się na deszczowy dzień. Pomimo bólu głowy bawiliśmy się świetnie. Najpierw poszliśmy na sheka,  a później pozwiedzalismy trochę Londyn. No koniec poszliśmy do jakieś miłej kawiarenki. Gdy wybiła godzina 15:30 wróciliśmy po bagaże Kwiata. Niall zawiózł nas na lotnisko. Na lotnisku byliśmy pół godziny przez odlotem. Z Dawidem żegnałam się dosyć długo. Nawet kilka łez uroniłam. Kazałam mu pozdrowić wszystkich moich przyjaciół z Polski, a w szczególności Lottie i powiedzieć, ze nie gługo ich odwiedzę. W czasie drogi powrotnej wstąpiliśmy z Niall'em do Nandn's po jakieś jedzenie na wynos. Wzięliśmy skrzydełka w ostrym sosie i kurczaka. Po 20 minutach drogi byliśmy w domu. Z trudem wdrapaliśmy się do nas. Jedzenie zanieśliśmy do salonu. Tam siedzieli chłopcy wraz z Sophią. Perrie już nie było.  Nie byłam głodna, więc od razu udałam się do mojego pokoju. Wzięłam telefon i zadzwoniłam do Dark'a. Nasza rozmowa nie była zbyt długa. Gdy skończyłam rozmawiać z Dark'iem, usiadłam na parapecie. Zastanawiam się czy na prawde mogłabym się przespać z Niall'em. Byłam pijana, Niall zresztą  też, więc wszystko jest możliwe. Ale jeśli my to naprawdę zrobiliśmy, to ja zdradziłam Dark'a. O nie! Musze szybko porozmawiać z Liam'em. Wybiegłam z mojego pokoju i pobiegłam prosto do pokoju Liam'a. Zapukałam i wszedłam. Na moje szczęście Liam tam był. Robił coś na swoim laptopie.
Nat: Hej, Liam. Możemy pogadać?
Chłopak odstawił laptopa na bok i zrobił mi miejsce obok. usiadłam obok niego.
Liam: Gadaj.
Nat: No, bo... Możesz mi powiedzieć co się wczoraj działo, tak po północy? pamiętasz coś?
Liam: Tak, pamiętam. Chcesz wiedzieć, czy zaszło coś miedzy Tobą,a Niall'em?
Nat: Tak, a skąd wiesz?
Liam: Niall był  dzisiaj u mnie i o to samo się pytał.
Nat: A więc, możesz mi powiedzieć, czy mogło coś miedzy nami się wydarzyć?
Liam: Tak. To, że między wami się wydarzyło jest bardzo podobne. Ja byłem w klubie do 5 nad ranem, a wy z Niall'em do 3.
Nat: O Boże. A dlaczego wcześniej wróciliśmy do domu?
Laim: Byliście tak bardzo pijani, że Harry wcześniej was zabrał. W sumie to może dobrze. Gdybyście nie wrócili wcześniej do domu, to prawdopodobne jest to, że tam w klubie byście się przespali.
Nat: Aż tak bardzo?
Liam: Tak.
Jeszcze chwilę porozmawiałam z Liam'em i wróciłam do pokoju. Nie zastałam tam nikogo. postanowiłam wcześniej się położyć. Wyjęłam z szafy moją koszulkę, w której śpię. Wzięłam szybki prysznic, nałożyłam balsam na ciało i maseczkę na twarz. Położyłam się łóżku i przykryłam kołdrą. po kilku minutach rozmyślania, odpłynęłam do krainy Morfeusza.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
napisałam jeszcze jednego rozdziała. To już 6! Pozdrawiam.
                                                                                                                                      ~Niewidzialna

Rozdział 5

                                                  ~Oczami Natalie~
Moje oczy zaczęły się powoli otwierać. Delikatnie i nie wysoko podniosłam głowę. Moim oczom ukazał się naprawdę ładny pokój.                                                         Był taki nowoczesny i bardzo dobrze oświetlony. Ujrzałam jakoś osobę,m która siedziała na jasne sofie, tuż przed mną. Pewnie Niall. Tak, to Niall. Odwrócił się w moją stronę, dzięki czemu ujrzałam jego piękną twarz. Ja tego nie powiedziałam, prawda? Ja mam Dark'a i to jego kocham. 
Niall: Ooo... Hej. Już nie spisz?
Niall odstawił laptopa na sofę i podszedł do mnie. Uśmiechnął się do mnie. Odwzajemniłam uśmiech. Ściągnęłam kołdrę. Zauważyłam, ze nie mam na sobie moich jeansów i sweterka. Ubrana byłam w jakiś zwykły, biały T-Shirt.
Nat: Hej. Jak to się stało, ze jestem w jakieś koszulce?
Niall: To moja koszulka. Przebrałem Cię, jak Harry już Ci tutaj przyniósł. Jak Ci się podoba nasz pokój?
Nat: Harry mnie tutaj przyniósł? Będę musiała mu później podziękować. I tobie też. dziękuję za koszulkę. Tak, jest bardzo fajny.
Niall: Nie masz za co dziękować. Cieszę, się że Ci się podoba. Nie ma reszty oprowadzić Ciebie po domu?
Nat: Jasne. A gdzie jest reszta?
Niall: Wszyscy na mieście, oprócz Louis'a, który jest pewnie w drodze do Doncaster.
Nat: Ale jak to Louis pojechał?!? I jeszcze nic mi nie  powiedział?!?
Nie wiem dlaczego tak się zdenerwowałam. Powinnam była się cieszyć, a nie denerwować. Blondyn  mnie uspokoił. Po chwili zlazłam z tego łóżka, które było naprawdę wygodne. Chłopak kazał mi się szybko w coś przebrać. Wyszedł z pokoju, po czym ja podeszłam do moich walizek. Wyjęłam z nich jakieś luźne ubrania. Ściągnęłam koszulkę Niall'a, a następnie założyłam moje ubrania. Na koniec związałam włosy w kucyka. Wyszłam z pokoju. Po drugiej stronie korytarza stał Niall, oparty o ścianę w kolorze brązu. Robił coś na swoim telefonie.  Gdy ty;ko mnie zobaczył, schował swój telefon do kieszeni jeansów. Uśmiechnął się do mnie naprawdę szczerym uśmiechem. Jeszcze raz po dziękowałam mu za koszulkę. Nasze zwiedzanie zaczęliśmy od pokoi chłopców. Każdy z nich ma ładny pokój i co najważniejsze czysty. Obok nas sypialnie miał Liam. Była całkiem ładna. W takich fajnych kolorach. Następna była sypialnia Harry'ego. Chyba największa ze wszystkich sypialń. Całkiem ładna, jak wszystkie  resztą. 
Dobra idziemy dalej. Obok Harry'ego sypialni, była sypialnia Zayna. W ciemnych kolorach. Lubię takie. Jedna z mniejszych sypialń, ale takie właśnie lubi Zayn. Małe, ale ładne. Na samym końcu była sypialnia mojego braciszka. No nie powiem, mój braciszek ma gust. Podoba mi się to połączenie kolorów i to lustro. Po drugiej stroni pokoju Louis'a znajdują się 2 łazienki. Jedna w szarych kolorach, z białą wanną i oszkloną kabiną prysznicową z kącie. Jest bardzo dobrze oświetlona. Niall powiedział, ze jest cała moja. Fajnie, prawda? Druga w jasnych kolorach brązu i również bardzo ładna.Ta ma znowu bardzo dużo szafek.  Dalej przeszliśmy do salonu. Z salonu można było przejść do jadalni i kuchni. Samo pomieszczenie zapierało oddech w piersi. Jest ogromy! A ten widok z okien! Cudowny! Już zapomniałam jaki on jest piękny! I właśnie dlatego kocham to miasto, no może trochę mniej nić moje Los Angeles, ale to mały szczegół. Moją uwagę przykuł biały fortepian w rogu. Jest piękny. Stały na nim dwa zdjęcia i kilka nagród, które zdobyli chłopcy.  Jedno chłopców, a drugie moje.
Moje zdjęcie zostało zrobione rok temu, gdy byłam u chłopców na wakacjach, a zdjęcie chłopców na jakimś koncercie. . 

Jadalnia była oddzielna, ale za to na przeciwko kuchni. 
Kuchnia jest wykonana bardzo nowocześnie i na pewno luksusowo. Nie zabrakło i ogromnej lodówki, dla Niall'a. Na zwiedzanie zakończyliśmy na jadalni. Jadalnia została oddzielona od kuchni i salonu szklaną ścianą, która się przesuwa. Większość pomieszczeń została wykonana w takich ciemnych kolorach, powiedziałabym dorosłych. Po skończeniu zwiedzania mieszkania, Niall przygotował mi kanapki, a ja wzięłam szybki prysznic. Gdy już zjadłam swoje ,,śniadanie,, razem z Niall'em postanowiliśmy pooglądać jakieś filmy. Chłopcy wrócili późno wieczorem, oprócz Liam'a i jego nowej dziewczyny. Razem z Perrie nie mogliśmy się nagadać. Co prawda, widziałam ją ze 3 miesiące temu, ale ona jest dla mnie jak siostra. Przed snem oczywiście musiałam się pokłócić o to, kto gdzie będzie spał i tak w końcu zasnęliśmy razem w łóżku, ale nadal pamiętajcie, że mam chłopaka.

                                                               ~Kilka dni później~
Dzisiaj jest 17 sierpnia. Dawid przyjechał do nas 2 dni temu. Jutro wyjeżdża, niestety. Co noc razem imprezowaliśmy, oczywiście razem z chłopakami. Dzisiaj też mamy po raz ostatni iść na imprezę. W tej chwili siedzimy na basenie. (Basen jest oczywiście większy i jest wokół niego więcej miejsca i są poustawiane leżaki.) Dzisiaj jest bardzo gorąco, ponad 30 stopni. Ja ubrana w swoje ulubione bikini siedzę na białym leżaku w granatowe paski i się opalam. Na nosie mam czarne ray bany, a w uszach słuchawki od mojej mp4. W głowie ciągle huczy mi wczorajsza  rozmowa z Niall'em, w sumie rozmową tego nie można. Niall wydarł się na mnie, ponieważ podczas, gdy wczoraj robiłam cięcie żyletką na nadgarstku do łazienki wszedł Niall i to wszytko widział. Pewnie jesteście ciekawi dlaczego to zrobiłam? Powiem wam. Wczoraj, 20 minut przed tym jak się pokłóciłam z Niall'em, zadzwonili do mnie rodzice na skaypie(nie wiem czy dobrze to napisałam), no i jak zawsze musieliśmy się o coś pokłócić. Tym razem było naprawdę poważnie. Moja mama znalazła jakimś cudem, nie wiem nawet jak, paczkę papierosów. Nie wiem jak je znalazła, gdyż wzięłam ze sobą wszystkie paczki, chyba, ze o której zapomniałam. Po tej całej kłótni poszłam do mojej łazienki, wyjęłam z małej kosmetyczki, żyletkę, a dalej to chyba mówić nie muszę. No i gdy to już robiłam, do łazienki wszedł Niall. Dalej już chyba mówić nie muszę. Całe te moje przemyślenia przerwał jakiś głos. Głos ten należał do Zayn'a.
Zayn: Nat, chodź idziemy już. Za 2 godziny idziemy na imprezę,pamiętasz?
Szybko odblokowałam mój telefon, w celu sprawdzenia godziny. Kurde. 17. O 19 wychodzimy. Mam 2 godziny nie wiem czy się wyrobię.
Szybko zabrałam swoje rzeczy i powolnym chodem, razem z resztą szłam do naszego mieszkania. Gdy tylko weszłam  do mojej i Niall'a sypialni, rzuciłam torbę i ubrania na łóżko. Podeszłam do wielkiej szafy. Po kilku minutach znalazłam cudowny zestaw na imprezę.  Zabrałam ubrania. pobiegłam do łazienki, oczywiście nie dosłownie.  Rozebrałam się. Weszłam pod prysznic, gdyż już na długą kąpiel w wannie nie miałam czasu. Po około 10 minutach bezczynnego stania, namydliłam ciało żelem o zapachu jagód, a następnie włosy. Spłukałam ciało. Wyszłam spod prysznica. Owinęłam swoje mokre ciało bardzi, miękkim ręcznikiem. do gniazdka podłączyłam suszarkę do włosów. Wzięłam się za suszenie moich różowych kłaków. Po 20 minutach włosy były suche. Posmarowałam się migdałowym balsamem. Nadal miałam na sobie zwykły, biały ręcznik. Postanowiłam, że zrobię sobie loki. Z dolnej szafki wyjęłam lokówkę. Nałożyłam piankę na włosy, aby lokówka mi ich nie spaliła. Po kolejnych kilkunastu minutach moja fryzura była już gotowa. Czas wziąć się za makijaż. Pomyślałam. Tak też zrobiłam. Z szafek powyjmowałam wszystkie kosmetyki, potrzebne, do zrobienia makijażu. najpierw nałożyłam puder na twarz, potem korektor pod oczy. Usta pomalowałam moją ulubioną, czerwoną szminką. Na koniec oczy i róż na policzki. Oczy wyszły mi cudownie! Pierwszy raz, tym sposobem robię oczy, a wszyło mi, nie chwalić się naprawdę ładnie. Postanowiłam sprawdzić która już to godzina. 18:57. Fuck! Tak późno! Szybko wybiegłam z łazienki, prosto do sypialni. Z szafki wyciągnęłam jasną torebkę. Wrzuciłam do niej najpotrzebniejsze rzeczy. Zakładając szpilki szłam w kierunku salonu. Chłapaki wraz z dawidem siedzieli na narożniku. gdy tylko tam wszedłam, piątka przestała rozmawiać.
Liam: Pięknie wyglądasz,
Zayn: Łał.
Harry: Szkoda, że masz chłopaka.
Dawid: Nie, no, Natalka. Postarałaś się
Przez chłopaków zarumieniałam się. Poprawiłam włosy i powiedziałam, cicho ,,dziękuję,,. Tylko Niall siedział, wgapiony we mnie i nic nie mówił. Wszyscy podnieśli swoje szanowne tyłki i ruszyli w kierunku drzwi. Przez całą drogę, cały czas śmieliśmy się i żartowaliśmy. Po drodze wstąpiliśmy po Perrie i Sophie. Wszystkie 3 wyglądały cudownie. Dzisiaj wreszcie poznam Sophie. Podobno jest bardzo fajna. Nim się spostrzegłam byliśmy po klubem. Nasz taksówki wysadziły nas pod najpopularniejszym klubem w Londynie, który nazywał się ,,Krwawa Roskosz,,. Trochę straszna nazwa, ale klub jest na prawdę zaj*bisty.Klub był przepełniony, już spoconymi ludźmi. Czyć było zapach papierosów, nie przeszkadzało mi to, gdyż sama palę jak wiecie.  Liam poszedł po jakieś trunki,a my zajęliśmy my miejsca przy 8-osobym stoliku. Klub wewnątrz, wyglądał również fantastycznie, jak z zewnątrz. Usiadłam między Dawidem, a Harry'ym. Po kilku minutach Liam przyszedł wraz z Drinkami, akurat moimi ulubionymi. 
Każdy miał po dwa. Po jakieś godzinie ruszyliśmy na parkiet. Najpierw tańczyłam z Kwiatem, później z jakimś mega przystojnym kolesiem. Zmęczona, znowu siedziałam przy stoliku, popijając jakiegoś kolorowego drinka. Po chwili przysiadł się do mnie Dawid. Nie wierzę, że już nie długo wyjeżdża. Gadaliśmy przez dobrą godzinę, na różne tematy. Gdy, już się nam rozmowa znudziła, poszliśmy na parkiet. Po kilku minutach przejął mnie Niall. Akurat na moje nieszczęście puścili jakos wolną piosenką, ale no cóż, musiałam ją z nim zatańczyć. Podczas naszego tańca, ciągle patrzyliśmy się sobie nawzajem w oczy. Mówiłam wam, jakie tęczówki Niall'a są cudowne? Nie? To właśnie wam mówię! O Boże! Co się ze mną dzieje? Tak powinnam mówić o oczach mojego chłopaka. Nie mówiłam wam tego, ale odkąd jestem w Londynie, moje uczucie do Dark'a zmalało. Nie no, co ja gadam. To pewnie przez ten alkochol. Gdy piosenka się skończyła, podeszłam do stolika, wzięłam moją torebkę i udałam się do łazienek, w celu zapalenia papierosa. Szybko spaliłam papierosa. Wzięłam do ust 2 gumy do życia i zaczęłam je żuć. Poprawiłam usta szminką i wyszłam z łazienki. Zaniosłam torebkę na moje miejsce, przy stoliku. Przy okazji wzięłam łyk, jakiegoś zielonego trunku. Popijać tą ciecz, podszedł do mnie jakiś chłopak, zapraszając mnie do tańca. Zgodziłam się. Obydwoje ruszyliśmy na parkiet. Po kilku godzinach picia i tańczenia, urwał mi się film...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Witam! Chciałam ten rozdział dać wcześniej, ale choroba  mi to uniemożliwiła, za co przepraszam. Rozdział jest dłuższy, niż planowałam. Mam nadzieję, że rozdział wam się spodoba, bo ja mam mieszane uczucia co do tego rozdziału. Ostatnio zastanawiałam się, czy przypadkiem nie zrezygnować tymczasowo, prowadzenia tego bloga. następny rozdział dodam jak najszybciej. Paa.... Pozdrawiam.
                                                                                                                                            ~Niewidzialna

Życzenia!!!

Hej, Harry!
Wiem, że nigdy tego nie przeczytasz, ale gdzieś tam, daleko, mam nadzieję, że to zrobisz, choć wiem, że to nie możliwe. Z okazji Twoich już 20 urodzin, chciałabym Ci życzyć wszystkiego najlepszego!Nie trać nigdy woli do dalszej walki. Chciałabym, aby Twój śliczny uśmiech zawsze był na twojej twarzy, którą tak bardzo kocham. Życzę Ci, abyś nigdy nie zapomniał o rodzinie, o przyjaciołach i o nas. Chcę, abyś wiedział, ze możesz zawsze na nas polegać. Może i spełniłeś cześć swoich marzeń, ale nadal je spełniaj, proszę. Nie wspomniałam, jeszcze o najważniejszym, o zdrowiu, więc Harry, dopóki będziesz zdrowy, będziesz mógł robić to co kochasz. Chcę, aby wszyscy hejterzy wreszcie zrozumieli jak ty naprawdę jesteś, żeby nie myśleli o Tobie, jak o jakieś tam gwiazdce, z jakiegoś tam pedalskiego zespołu, z milionami pieniędzy na koncie. Nie chcę, aby tak myśleli. Chciałabym, aby kiedyś, Twoim sercem zajęła się jakaś piękna, miła, dobra dziewczyna. Wtedy będę pewna, że jesteś w dobrych rękach i mogę jej zaufać, może i nie pokocham jej tak jak Ciebie, ale nawet jeśli jej nie polubię, to będę ją szanowała. Czego ja jeszcze mogę Ci życzyć? Szczęścia i powodzenia? Tak, właśnie tego Ci życzę.
No, Harry nie jesteś już nastolatkiem. Jesteś już dorosłym facetem, ale czy na pewno? Chciałabym zatrzymać czas, tak szybko pędzi. Jeszcze nie tak dawno temu, nikt o Tobie nie wiedział, a teraz? Jesteś w najpopularniejszym boysbandzie na świecie! Na Świecie! A wiesz co jest najgorsze? Najgorsze jest to, że nie mogę Ci złożyć życzeń z okazji twoich urodzin, znaczy mogę, ale czy je przeczytasz? Będę już kończyła, gdyż nie mogę pisać, przez łzy, które lecą z moich oczu jak oszalałe. Mam nadzieję, że zrozumiesz to. Jeszcze raz chciałabym Ci życzyć wszystkiego co najlepsze, zdrowia, uśmiechu, gromadki dzieci, siły do dalszego życia i cudownej dziewczyny, a potem żony. Happy Birthday, Harry!

Rozdział 4

                                                       ~Louis(ok.11. godz. w Londynie)~
Obudziłem się. Harry i Zayn też już nie spali.
Lou: Nat już wstała?
Harry:Jeszcze nie. Tak słodko spi. Nie budź jej.
Lou: Ejj... Harry, pamiętaj, że to moja siostra.
Harry: Tak, tak. Żaden z nas nie może zakochać się w siostrze innego. pamiętam.
Lou: Dokłądnie. Za ile lądujemy?
Zayn: Za jakoś godzinę.
Louis: Spoko. Aa.... Zapomniałbym. Zaraz jak wylądujemy to jade razem z El do mamy.
Zayn: No okej. Na ile tam jedziesz?
Lou: Na tydzień. Zaopiekujecie się Natalie?
Harry: Dobra. Jasne, zaopiekujemy się Nat, prawda Zayn?
Zayn się zaśmiał. Ja tylko przewróciłem oczami. Po jakiś 15 minutach przyszedł do nas Liam i Paul. Przywialiśmy się wszuscy, a później w  wielka dyskusję na tamat drugiej częsći trasy koncertowej. Co my zrobimy z Natalie? Nie wiem. Gdy samolot wylądował, szybko wyszedłem z niego. Po drodze pocałowałem moją małą siostrzyczkę w czoło. Kolejna już rutyna i jestem u boku mojej ślicznej dziewczyny. Przywitaliśmy się namiętnym pocałunkiem. Wzięliśmy się za ręce, gdy szliśmy do mojego samochodu, którym przyjechała Elka, a później prosto do Donescer....
                                                         ~Oczmi Liam'a~
Gdy Louis wybiegł z samolotu my powolutku zaczęliśmy się szykować do wyjścia. Obudziłem Niall'a i powiedziałam mu o wyjeździe Lou. Każdy wziął swój bagaż podręczny. Harry wziął na ręce Nat, a Niall jej torbę. Po pół godzinie byliśmy już w samochodzie z naszymi dziewczynami-Pezz i Sophią,a po kolejnym pół godziny już w naszym wieżowcu.                                                              Miał 35 pięter. My mieszkamy na 28. 3 piętra niżej jest bardzo fajny i piękny ogród, a na 30 piętrze jest basen. Można z nich korzystać nawet w ziemie, gdyż są wtedy zakryte dachem. Często je razem z chłopakami odwiedzamy. Właśnie szliśmy z podziemnego parkingu do hollu. Gdy byliśmy już tam, Liam podszedł do recepcji i wziął klucz do naszego mieszkania. Wszyscy udaliśmy się do windy. Nie chciało nam się zasuwać po schodach na 28 piętro. Chyba sami rozumiecie, co nie? Z windy można było podziwiać piękny krajobraz Londynu. Ruch jak na tą godzinę był bardzo mały. Kocham Londyn. Jest taki piękny. Zanim się spostrzegłem byliśmy pod drzwiami naszego mieszkania. Liam otworzył drzwi. Pierwszy wszedł Harry z Natalie na rękach i pewnie szybko poszedł do naszego wspólnego pokoju, a później. Wszyscy od razu po rozchodzili się do swoich pokoi, tylko nie ja. Po kilku minutach stania na środku hollu, wziąłem bagaże moje i Nat. Starając, aby nie robić większego hałasu zmierzałem do naszej sypialni. Mieściła się na samym końcu korytarza. Delikatnie nacisnełem klamkę od drzwi, wykonanych z ciemnego drewna, lekko pociągnąłem ją do siebie, dzięki czemu ujrzałem cały pokój. Ujrzałem również małą, o różowych włosach ślicznotkę. Tak spokojnie spała. Zamknąłem drzwi. Walizki ustawiłem przy schodkach do okna. Zastanawiam się czy spodoba jej się nowy wygląd tego pokoju? Nie wiem. Powoli podszedłem do łóżka, na którym leżała Nati. Usiadłem obok niej. Pogłaskałem ją po włosach i pocałowałem w głowę Wstałem. Wziąłem z szafy jakiś dres i biała, zwykłą koszulkę. Moim tymczasowym celem była łazienka. Szybko wziąłem zimny prysznic i przebrałem się w wcześniej naszykowane ubrania. Po ubraniu się wyszedłem z łazienki. Tuż po drzwiami łazienki., czuć było cudowny zapach, dobięgający z kuchni.Pewnie robią śniadanie.-pomyślałem. Nie myliłem się. Sop i Perrie, wraz z liam'em robiły śniadanie. Zapytałem się czy im pomóc. Sopha, powiedziała, ze mogę pozanosić talerze i szklanki. Szybki wziąłem się za poszukiwania naczyń. Gdy je znalazłem, zaniosłem je do salonu,połączonego z jadalnią. Postawiłem na dużym stole. Ponownie wróciłem do kuchni. Tam Liam podał mi sok pomarańczowy i jabłkowy, oraz wodę mineralną dla Perrie. Również i napoje zaniosłem do salonu. Soki i wodę postawiłem na stole. Zanim porozkładałem talerze, dziewczyny i Liam rozkładali jedzenie. Wszyscy zabraliśmy się do jakże pysznego posiłku. Po 20 minutach każdy był najedzony. Wszyscy porozchodzili się. Liam i Sophia poszli do jej mieszkania, Zayn i Perrie poszli na spacer, a ja i Harry zaczęliśmy sprzątać. Po sprzątnięciu również i Harry wyszedł na miasto. Ja postanowiłem, że zostanę. Powolnym krokiem udałem się do pokoju.  Podszedłem do mojej czarnej walizki u wyjąłem z niej mojego laptopa. Wziąłem go i usiadłem na sofie. Nie chciało mi się rozpakowywać i myślę, że podczas rozpakowywania, pewnie obudził bym Nati. Otworzyłem laptopa. Wszedłem na twiterra i się na nim zalogowałem. Przez jakoś godzinę odpisywałem fanom. Gdy skończyłem odpisywać fanom, zacząłem oglądać jakiś film, dopóki Natalie się nie obudziła.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hej! Przybywam z nowym rozdziałem, który jest do kitu. Przepraszam. Nie przedstawiałam tutaj mieszkanie chłopców i Natalie, gdyż zrobię to w następnym rozdziale. Od razu mogę powiedzieć, że będzie on głównie oprowadzeniem po mieszkaniu, tarasie i basenie. Jeszcze dzisiaj pojawią się pozostali bohaterowie.To już chyba tyle Będę już kończyła. Paaa.... Pozdrawiam.
                                         
                                                                                                                                     ~Niewidzialna

Kilka informacji.

Hej, to ni jest nowy rozdział, ale myślę, że taki króciutki później dodam. Jak widzicie zmieniłam ponownie wygląd bloga. Przy okazji jeszcze raz dziękuję pewnej dziewczynie, która zrobiła dla mnie nagłówek. Serdecznie zapraszam do odwiedzenia jej blogów(linki są w zakładce nagłówek). Również dodałam zakładkę, główną bohaterka. Znajdziecie tam informację o Natalie, kilka zdjęć i gifów. Chciałabym się was również zapytać, czy wolicie krótkie rozdziały, czy dłuższe? Jeśli krótkie to pojawiałabym się raz na tydzień, a jeśli dłuższe to w dłuższym przedziale czasowym. Wybór należy do was. Dziękuję wam za te wszystkie wejścia i nieliczne komentarze. Nawet nie wiecie jak mnie to cieszy! Dziękuję! Będę już kończyć, gdyż nie chcę was zanudzić na śmierć. Pozdrawiam i życzę miłego dnia!

                                                                                                                                            ~Niewidzialna

Rozdział 3

Ten rozdział dedykuję Sophie xx, która pierwsza skomentowała tego bloga. 

...weszłam do salonu, a tam zastałam moich rodziców i The Wanted. Niby żadna nowość, ale dzisiaj ich tutaj miało nie być. Chłopcy stanęli za moimi plecami i ich też chyba trochę zamurowało.
Nat: Tato, mamo co oni tutaj robią? Przecież dzisiaj ich tutaj miało nie być.
Tata: Witaj skarbie, cześć chłopcy.
Mama: Witajcie chłopcy.
Liam, Niall, Zayn, Harry: Dzień dobry państwu.
Lou: Czesć tato, witaj Jade.
Mama:Witaj Louis.
Nat: No dobrze, koniec tych powitań. Wytłumaczcie mi co oni tutaj robią.
Max(jeden z TW)- My tutaj nadal jesteśmy.
Tata; Dobrze. Zaraz Ci wytłumaczymy, tylko nie denerwuj, się Natalie.
Nat: Świetnie. Chłopcy możecie zostawić nas w samych?
Liam: Jasne będziemy w twoim pokoju.
Piątka odwróciła się i szepcąc między sobą,  spiralnymi schodami udali się na pierwsze piętro,a dalej do mojego pokoju. 
Nat: To jak, wytłumaczycie mi teraz co oni tutaj robią?
Mama: Oczywiście, ale może usiać?
Nat: Nie, dziękuję. Postoję.
tata: No dobrze. Więc dzisiaj wyjeżdżasz do Londynu, do chłopców, tak.
Nat: No tak, ale co ma to wspólnego z.... nimi?
Wskazałam na chłopaków z TW.
Tata;Dużo. Więc, jak wiesz chłopaki poszukują teraz domu...
Nat: Czekaj, czekaj... Czy to jest to o czym teraz myślę?
Tata:Ja nie wiem o czym ty myślisz.
Nat: Czy oni mają tutaj zamiar się wprowadzić?!?!
Mama:Tak, ale Natie nie denerwuj się.
Nat: Po pierwsze jak mam się nie denerwować, gdy jakaś piątka idiotów zamieszka w naszym domu?!?! Po drugie nie masz prawa tak do mnie mówić mamo. Tak mogą mnie nazywać tylko chłopcy i Lou!!!!
Tata; Nie przeginaj. I tak nie masz nic do gadania.
Nat: Wiesz co, dobrze że wyjeżdżam do chłopców. Tam się ktoś przynajmniej zainteresuję.
Łzy leciały mi ciurkiem, a ja nerwowo dłonią ocierałam je, przy okazji rozmazując tusz do  rzęs.
Mama: Nie mów tak, przecież tak nie jest.
Nat: Jest właśnie tak!!!!
Już nie wytrzymałam. Szybko pobiegłam na górę. Dobiegłam do drzwi od łazienki i weszłam do niej. Zamknęłam się.  Podeszłam do lustra. Widok w nim był okropny. Twarz cała mokra od łez i czarna od tuszu. Szybko ogarnęłam ją i nałożyłam ponownie tusz do rzęs. Wyszłam z niej i już opanowana podążyłam do mojego pokoju. otworzyłam drzwi i zastałam tam chłopców ogladających jakiś film.
Harry:Głośno tam na dole była.
Liam: Harry, nie wtrącaj się.
Nat: Nie, spokojnie Liam. Zaraz do was przyjdę tylko dopakuje reszte i się przebiorę.
Lou:No okej.
Weszłam do garderoby. Podeszłam do szafki gdzie trzymałam bluzki, miedzy nimi wygrzebałam paczkę papierosów i zapalniczkę. Otworzyłam paczkę i wyciągnęłam jedna fajkę. Zapaliłam ją i po chwili trzymałam ja w ustach. Z każdym zaciągnięciem się coraz to bardziej się uspokajałam. Nie dane było mi go dokończyć, ponieważ ktoś wszedł. A był to Niall.
Niall; Co ty dziewczyno wyrabiasz?!?
Nat: Nie widać pale.
Niall: Louis o tym wie?
Nat: Nie.
Niall: Ale jeszcze może się dowiedzieć.
Nat: Nie, Niall. Proszę nie mów mu o niczym. Będzie zły.
Niall: No dobra. Ale pod jednym warunkeim.
Nat: Jakim?
Naiil: Przestaniesz to robić.
Nat: Mogłam się domyśleć. Ale, Niall  ty sobie nie wyobrażasz jakie to trudne.
Niall :Wiem, dlatego pomogę Ci, Natie.
Awww.... Jak ja uwielbiam, gdy on tak mówi. Natalie, stop. pamiętaj, ze masz chłopaka, którego bardzo kochasz.
Nat: No dobrze.
Niall: Wiedziałem ze przystaniesz na mojej propozycji. A teraz oddawaj mi wszystkie paczki, jakie tylko masz.
Nat: Wszystkie?
Niall: Wszystkie.
Podeszłam do szafki i wyjęłam z niej 3 paczki fajek. Zostawiłam sobie jedną, pomijając tą co mam w mojej torebeczce na dole. Podałam mu je.
Naill :Dziękuje. Spakowałaś się?
Nat: Nie, ale zrobię to jak wrócę tu.
Niall: Skora tak chcesz....A kiedy tutaj przyjedziesz?
Nat: Pod koniec wakacji chciałabym tutaj przyjechać.
Niall: Jeśli się Louis zgodzi to możesz przyjeżdżać. A teraz się ubieraj i zmykamy.
Nat: No dobra, ale wyjdź..
Naill; Okej, okej. Już wychodzę.
Niall wyszedł. Zabrałam się  za poszukiwania ubrań. Nie wiele  ich zostało. Po kilku minutach znalazłam idealny zestaw na noc w samolocie. Był to beżowy sweterek,jeansy, czarna kurta ze skóry z ćwiekami i jasne baletki. Szybko się przebrałam w te ubrania i wzięłam do tego wcześniej spakowaną torbę.
Przełożyłam ją sobie przez ramię. Zabrałam klucz i włożyłam do najmniejszej przegródki. Wyszłam z garderoby, a później z mojego pokoju. Kierowałam się powoli na parter. Już tutaj było słychać rozmowę chłopców.  Powoli schodziłam z schodka. na schodek. Schodków nie było dużo, więc szybko zeszłam na dół. Poprawiając sweter, wolnym krokiem zmierzałam do mojego celu, którym był salon. Rozmowa była oraz to głośniejsza. Gdy tylko weszłam do salonu zastałam mojego chłopaka Dark'a. Zrzuciłam torbę z ramienia i szybko do niego podbiegłam.. Ręce założyłam mu na ramiona, a on na moje biodra. Nasze usta połączyły się w namiętnym pocałunku. Lecz tą cudowną chwilę przerwał Lou.
Louis-Mam pytanie, czy my wam nie przeszkadzamy?
Mama: Ojj... Louis, przestań. Sam widzisz, że  się bardzo kochają.
Taty i TW już nie było. Musieli pewnie pójść po ich rzeczy.
Harry:A może Nat przedstawiłabyś nam swojego chłopaka?
Nat: Jasne, a więc chłopcy, to jest Dark, mój chłopak. Dark, to są moi przyjaciele Liam, Niall, Zayn, Harry i mój starszy brat-Louis.
Dark:Siema.
Liam: Hej.
Harry: Siemka.
Nial-Cześć.
Zayn: Siema.
Louis:A my sobie porozmawiamy później.
Wszyscy oprócz  mnie i Dark'a wybuchnęli śmiechem, po ,,przywitaniu,, mojego chłopaka. Ja tylko ze wstydem i złością odpowiedziałam.
Nat: Louis!!!
Lou:No co? Ja tylko troszczę się o moją małą siostrzyczkę.
Nat: Mała to już nie jestem. Może poszlibyście po moje rzeczy.
liam: Jasne. Tylko powiedz nam gdzie są one są.
Nat: W mojej sypialni, na łóżku. Tutaj macie klucz. gdy będziecie wychodzić to czy możecie zamknąć moją sypialnie?
Podałam im mój klucz. Nie chcę, żeby ktoś pod moją nieobecność tam wszedł. A tym bardziej gdy będą tutaj ta piątka palantów.
Harry:Jasne.
Wziął klucz i wszyscy ociążale do mojego pokoju. słychać było jak szeptali. W między czasie pożegnałam się z mamą. gdy chłopcy ześli obładowali moimi bagażami. Oddali mi klucz, a ja go włożyłam do torby. Chwyciłam Dark'a za rękę i wyszliśmy z domu. Piątka załadowała moje bagaże, po czym wszyscy razem weszliśmy do samochodu. Siedzieliśmy tak jak wcześniej, tylko między mną, a Niall'em siedział dark. Całą drogę chłopcy wygłupiali się oraz zadawali przeróżne pytania do dziewiętnastolatka; tylko Niall siedział cicho, smutny i taki zły? Nie wiem jak to nazwać. Po 10 minutach jazdy byliśmy pod hotelem, w którym tymczasowo mieszkała piątka.
Harry: Idziecie z nami, czy zostajecie tu?
Nat:Nie, zaczekamy koło samochodu.
Liam: No dobra, więc za jakieś 20 minut się tutaj widzimy.
Chłopcy wyszli z van'a zmierzając do ogromnego budynku. Ja z Dark'iem wysiedliśmy z samochodu . Gdy tylko wyszliśmy dark przycisnął mnie do samochodu namiętnie całując. Całowaliśmy sie tak dopóki nie zabrakło nam powietrza.
Dark:Dopiero teraz mogliśmy się pożądnie przywitać.
Nat: Lubię takie przywitania. Będę za tym tęsknić.
dark:Ja też. Mam ochotę na fajkę. Ty też?
Nat: Oczywiście, skarbie.
Wyjęłam jak i Dark papierosa po czym zapalił swojego i mojego. Zaciągnęłam dym, a następnie wypuściłam. Zrobiłam tak kilka razy. chwile po tym jak chłopak skończył swojego, ja skończyłam palić. Oboje wzieliśmy gumę do żucia, aby pozbyć się zapachu dymu.
NatL: Będziesz musiał kupić mi kilka paczek.
Dark: za dwa tygodnie będę w Londynie, więc wtedy kupię Ci, mała.
nat: dziękuję, skarbie.
Po raz kolejny przyciągnełam go do siebie oddaliśmy się pocałunkowi. Ten zaś, był bardzo zachłanny, ale bardzo romantyczny.
Nat: Kocham Ciebie;
dark: ja Cie też kocham.
I znów znalazłam się na samochodzie. Całowaliśmy się dotąd aż chłopcy wrócili.
Lou: Może odklieiłbyś się od moje siostry,
dark:Skoro tak chcesz...
Lou: dziękuję. Musimy tutaj chwilę poczekać. Zaraz zejdzie tutaj Paul i rezszta.
Dark:Kto to ten Paul?
Nat: Paul to jeden z menadżerów chłopców i główny ochroniaż. A reszta to ochroniarze, styliści i tak dalej. Będą jechać za nami.
dark:Aha.
Nat: Lou, możemy wejść juz do van'a?
Lou: Jasne, tylko grzecznie mi tam.
Nat: Oczywiście.
Zayn: Mogę z wami iść.
Nat: Jasne, nie musiałeś się pytać.
Zasiedliśmy na swoich miejscach w ciszy, lecz po chwili Zayn ją przerwał.
Zayn: Widziałem jak paliłaś. Louis o tym wie?
Nat: Nie i mam nadzieje, że się o tym nie dowie. Zrozumiałeś?
Zayn: Oczywiście. Ładne masz tatułaże.
Nat: Co, skąd o nich wiesz?
Harry: O czym wiesz, Zayn?
Zayn: O niczym.
Uff... jeszcze trochę to o wszytskim by wiedzieli. Pozostała czwórka zajęła swoje miejsca; Niall z niechęcią obok nas.
                                                              ~20 minut później~
Jesteśmy już na lotnisku. Właśnie wyjmujemy swoje bagaże. Dark przyszedł mi z pomocą. Podszedł do nas Paul.
Paul:Witaj Natalie. Co to za chłopak?
Nat: Dzień dobry Paul. To jest dark mój chłopak. Dark to jest menadżer i główny ochroniaż chłopców.
Dark:Dzień dobry.
Paul: Witaj.
Nat: dużo jest fanek?
Paul: więc, dlatego będziesz musiała zrobic tak jak Ci każę.
Nat: No, okej. Co mam zrobić.
Paul: Więc. Podejdziesz do Mick'a, on Cię odprowadzi do bramek, tam pożegnasz się z Dark'iem, weźmiesz bagaże i skierujesz się do samolotu. W samolocie zajmiesz swoje miejsca. i będziesz czekała na resztę. Zrozumiałaś?
Nat: Tak. Paul?
Paul: Tak?
Nat: Mam jedno pytanie.
Paul Jakie?
Nat: Czy louise i lux tez lecą z nami, bo słyszałam, że nie.
paul: To w takim razie dobrze  słyszałaś. Louise razem z Lux zostają tu na tydzień. Chcą odpocząć.
Nat: Szkoda. Dobra to my już idziemy do Mick'a.
Paul: Okej, spotkamy się w samolocie. Bądź grzeczna i słuchaj się Mick'a.
Razem z Dark'iem wybuchłam śmiechem.
Nat: Hahahaha.... Okej będę grzeczna.
Wzięłam jeden bagaż od Dark'a i razem, powolnym chodem, podążaliśmy się do naszego celu-bramek. Tak czekał na nas już Mick. Podeszliśmy się do niego i przywitaliśmy się z nim.
Będąc już u celu, postawiliśmy moje bagaże. Podeszłam do niego. Złączyłam nasze dłonie, po czym wpatrzyłam się w jego cudowne, czekoladowe oczy, aby po chwili w nich zatonąć. Dark złączył nasze usta, w pocałunku, który przejawiał się miłością. Pewnie teraz dużo osób się nas gai, ale jednak nas nie obchodzi. Jesteśmy tylko my i nikt więcej. W końcu oderwaliśmy się od siebie. Spojrzałam na jego oczy i pełna smutku powiedziałam ,, Będę za tym tęsknić,, , on mi odpowiedział, tak samo, a ja już nie powiedział nic. Schowałam swoją twarz w jego torsie.  Po moim policzku popłynęła łza, rozmazując tusz do rzęs.
Dark: Ejj...skarbie nie płacz. Przecież zobaczymy się za tydzień. Pamiętaj, że ja zawsze będę Cię kochał.
Nat: Wiem. Ja też Cię kocham.
Mick: Przepraszam, panienko Tomlinson, ale już czas na nas.
Nat: Tak, tak. Dark, kocham Cie. Będę tesknić!
Dark: ja też Cię kocham. Już teraz tęsknię.
Nie mówiłam już nic. Po pół godzinie razem z Mick'em odprawę i już właśnie teraz wchodzimy do samolotu.  Będąc już w samolocie zajęłam miejsce.
Nie był duży, ponieważ leciało nas mało. Chłopcy, ja, Paul, kilka ochroniarzy i stylistek. Tak około czterdziestu paru osób.
Miejsca na tyłach były dwuosobowe,  a na przodzie trzyosobowe. Usiadłam na tyłach. Na jednym z wolnych siedzeni położyłam torbę i poduszeczkę, którą zabrałam wcześniej, przy odprawie. Była fioletowa, mięciutka i w kształcie serca. Dostałam ją od Darka. i znowu jedna łza spłynęła po moim policzku. Szybkim ruchem ręki, otarłam ją. Wzięłam torbę i wyjęłam z niej małe lustereczko, które zawsze przy sobie mam, mokre chusteczki i tusz do rzęs. Chusteczkami wytarłam zaschnięty, już po części tusz i  łzy. Moja twarz od razu lepiej wyglądała. Nałożyłam jeszcze tusz i skończone! Wszystko odłożyła do torby i w ciszy czekałam na resztę. Po jakiś kilku, może kilkunastu minutach wszyscy zaczęli się schodzić. Najpierw kilku ochroniaży, potem chłopcy, a na samym końcu reszta. Wszyscy zaczęli zajmować swoje miejsca. Przed mną  usiedli jacyś dwaj ochroniaże, których nie znam. Za mną usiedli Louis i Harry. Po lewej Liam i Zayn, a po prawej Paul z jakimś innym ochroniarzem. Po chwili podszedł do mnie Niall.
Niall: Mogę się do Ciebie dosiąść?
Nat: Jasne.
Zrobiłam miejsce nNall'owi. Usiadł obok mnie. Po chwili stewardessa oznjmiła nam, zby zapiąc pasy, gdż za chwilę wylatujemy. Po 15 mituch byliśmy juz w powietrzu. Stewardessy chodziły po samolocie. W końcu jedna z nich podeszła do mnie i Nill'a.
Stewardessa-Podać coś państwu.
Nat: Jeśli mogłabym, to poprosiłabym o latte macchiato.
Stewardessa-Oczywiście.
Niall-Kawa przed snem?
Nat-Kto powiedział, że będę spała?
Niall: To... w takim razie po co Ci ta poduszka?
Nat: Może będę chciała się na niej oprzeć głowę, czy coś...
W czasie gdy, my rozmawialiśmy, ta pani się nam przyglądała.
Stewardessa: A pan coś chcę?
Niall: Oczywiście.
I zaczął jej w tej chwili wymieniać co chciał. Gdzie on to wszystko mieści? Ja się pytam, gdzie? I przy tym jest taki chudy. Po kilku minutach ta sama kobieta przyniosła mi moją kawę i.... tacę, na której była góra jedzenia. 
Stewardessa-Proszę, oto kawa. Jedzenie dla pana.
Stewardessa podała nam zamówienia. Mi moja kawę, a Niall'owi jedzenie. Poprosiła tą kobietę, o cukier, a ona mi go podała. Otworzyłam torebeczkę i wsypałam do kubka. Zamiesząłm kawą, a następnie upiłam łyk.
Koło mnie prezszdł Louis, który wcześniej musiał gdzieś pójść, ale nie wiem gdzie i na nawet kiedy poszedł.
Louis: A mówiłem Ci, zebyś kawy nie piła? Przecież, masz cukrzycę i to moze Cii zaszkodzić.
Zayn:Tu ty masz cukrzyce i...
Louis: I co?
Zayn: Nie ważne. Natalie, później pogadamy, okej?
Nat; No dobra. Mam sie bać? Tak, lekarze odryli u mnie cukrzycę 3 miesiące temu.
Louis: Dobra, wypij sobie tą kawę. I tak byś ją wypiła. Ale ma się rozumieć, ze więcej już  nie wypijesz.
Nat: Oczywiście braciszku. I dziekuję.
Gdy skończyłam pić kawę, wszyscy już spali, no może oprócz  mnie i Niall'a. W sumie to nie dziwię się; jest grubo po pierwszej.
Niall: Widzę, ze dużo się u Ciebie pozmieniało.
Nat: No, trochę.
Niall; A co doładnie.
Nat; No, jak słyszałęs odkryli u mnie 3 misiące temu cukrzycę, przez co nie mogę jeśli wielu rzeczy i musze się bardzo oszczędzać. Pofarbowąłam włosy.
Niall: Widzę i łądnie C w  takich.
Przez te słowa, zarumieniłam się i Niall to zauważył.
Niall: I slodki się rumienisz.
Nat; dziękuję.
Niall: Coś jeszcze się zmieniło u ciebie, oprócz, tego że masz chłopak i palisz?
Nat: Ci.... Nie tak głośno.
Niall; No dobrze przepraszam.
Nat: Dobrze, nic się nie stało. Zrobiłam sobie jeszcze 2 tatułarze. jeden na nadgarstku, a drugi na kostce.
Niall: Tak mi się wydawało. Ten na nadgarstku, trochę prześwituję.
Nat: Naprawdę?
Niall: Tak. A... pokażesz mi je.
Nat: Tak, jasne.
O Boże! Przecież, jak mu pokaże tatułaż na nadgarstku, to on zobaczy blizny po moim żyletce! tak nie moze byc muszę coś szybko wymyślić. Wiem! Powiem mu, ze mogę mu teraz pokazać tylko na kostce, bo jak będę mu chciała pokazać na nadgarstku, to obudzę innych przy ściąganiu bransoletek. Tak! Tak, własnie mu powiem. Powiedziałam mu to, a on powiedział, że to rozumie i napewno jeszcze będzie miał szanse na zobaczenie go.
Podciągnęłam nogawkę jeansów, aby pokazać mu, mój tatułaż Było to zwykłe serduszko,a jednak tak nie zwykłe.
Nat: Na nadgarstku mam zwykły, napis ,,Forever,, , drugą części ma dark.
Niall: Niech zgadne. ,,Together,,?
Nat: Tak, a co u cb się zmieniło?
Niall: Wiem, ze nie będziesz szczęśliwa natie, ale go nie lubię. Przepraszam.
NatL: No, dobrze Niall. Rozumiem.
Niall; Dzięki. Ale jeszcze jadno, co do niego. Uważam, ze nie powinnaś się z nim spotykać.
Nat: Ale, dlaczego?
Niall: Sam nie wiem... Ale czuję, że nie powinnaś się spotakać z Dark'iem.
Zamurowało mnie. Nie wiedziałam co powiedzieć. Po kilku chilach, znowu powtórzyłam pytanie, z zapytaniem, co się u niego zmieniło.
Niall: Hmm... Nie za wiele. Zostałem wójkiem i chętnym, poznałem całkiem fajną dziewczynę, a resztę to napewno z gazet wiesz.
Nat: Tak, tak. Gratuluję.
Nialll: Dzięki. Aaa... zapomniałem Ci powiedzieć. Przerobiłem trochę nasz współny pokój. Wogóle, to całe mieszkanie zostało zmienione.
Nat: Naprawdę? A jak bardzo?
Niall: Za kilka godzin sie przekonasz.
Gadaliśmy jeszcze tak z dobrą godzinę, na różne tematy. Robiłam się już powoli senna.
Niall: Widze, ze jesteś jednak zmęczona.
Nat: Odrobinę.
Niall: jeśli chcesz, to możesz się oprzeć o moje ramię?
Nat: Naprawdę? Jej... Niall, dziękuję.
Wzięłam moją poduszkę i położyłam ją na ramieniu Niall'a. Na ramieniu i poduszce, było mi bardzo wygodnie. Juz prawie zasypiał, gdy usłyszałam anielski głos. Boże, Nat, co ty wygadujesz?
Niall: Kolorowych snów, mała.
Nat: Dziękuję, Niall. Wzajemnie. Dobranoc.
Niall: Dobranoc, jeśli chcesz to sie do mnie przytul.
Nic już nie odpowiedziałam. Przytuliłam się, do ciała mojego przyjaciela. Marząc, o tym, Londynie, zmęczona zasnęłam.

                                                                ~Z perspektywy Niall'a~
Boże! Jaka ona śliczna! Dlaczego, ja muszę ją tak bardzo kochać? Cały czas o niej myślę. Ja chyba nie długo oszaleję, ponieważ nie mogę nic powiedzieć. Nic....
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
To jest właśnie ten ,,długi rozdział,,. Mam nadzieję, że wam się spodoba. Dziękuję Sophie xx za te 2 komentarze. Dal niektórych, są mało ważne, ale dla mnie bardzo. Pozdrawiam wszystkich. Ps. pzrepraszam za błędy, ale nie maiłam czasu, aby wszystkie popoprawiać, Przepraszam.
~Niewidzialna






                                                     

No, nie jest niestety rozdział. ;(

Hej,  to nie jest niestety kolejny rozdział. Będzie długi, więc trochę zajmie mi napisanie go. Jestem już za połową, więc może zanim wrócę do szkoły, napisze go. mam kilka spraw do was , więc nie będę przedłużała.

1.Ostatnio zmieniłam trochę wygląd bloga. mam nadzieję, że wam się podoba. Może z czasem poproszę kogoś o wykonanie szablonu, ale na razie nie ma takiej potrzeby.

2.Przepraszam, ze tak długo nic nie napisałam, ale jakoś tak nie mam czasu i żadnej mobilizacjii do tego, żaby napisać coś. Ale obiecuję, jutro, albo jeszcze dziś będzie nowy rozdział.

3.Przepraszam, że nie napisałam żadnych życzeń świątecznych, ale nie miałam zbyt dużo czasu i po prostu zapomniałam.

4. Dziękuję wam, za te wszystkie wejścia i te oznaczenia w reakcjach To dla mnie naprawdę ważne. Byłoby fajnie, gdyby czasem ktoś skomentował rozdział.

5.Na koniec chciałabym wam złożyć serdeczne życzenia z okazji nowego roku! Niech ten rok będzie jeszcze lepszy niż 2013. Hmm... Szczęścia, zdrowia, pomyślności, spełnienia marzeń, no i tego wymarzonego koncertu.

To chyba na tyle. Teraz idę brać się za rozdział. Miłego dnia.

                                                                                                                        ~Niewidzialna